In haar gezellige woonkamer vertelt mevrouw Emaus over de tijd dat ze zelf werkte. De geboren en getogen Haaksbergse kijkt terug op een loopbaan van ruim veertig jaar in de gezondheidszorg, waarvan in de jaren zestig zo’n tien jaar in een verpleeghuis in Haaksbergen. “In die tijd gingen de mensen rond hun 65ste naar een bejaardenhuis”, vertelt ze. “Het is goed dat dit is veranderd. Mensen waren daar vaak nog helemaal niet aan toe.”
“Mensen moeten tegenwoordig langer thuis blijven wonen”, bevestigt Anja Stunnenberg. “Ze willen dat gelukkig zelf, maar er is ook een andere kant. De toekomst van de ouderenzorg is dat we minder kunnen doen. Er komen steeds minder jonge mensen beschikbaar voor het zorgvak en er gaan tegelijkertijd best wat collega’s bij Markenheem met pensioen. Voor ons is dat een puzzel: hoe gaan we iedereen die zorg nodig heeft, die zorg geven?”
Siny Emaus: “Wat ik zelf kan doen, wíl ik ook zelf doen. Wassen doe ik zelf en ik kook soms ook. Wel ben ik wat kwetsbaar, omdat ik veel last heb van tia’s. In de ochtend, als ik ga douchen, let er daarom een verpleegkundige op mijn veiligheid. Soms geeft mijn hart aan dat ik moet oppassen en dan is het prettig dat je hier kunt terugvallen op hulp. Daarom heb ik ook zo’n alarmknop. Het is wel fijn dat er af en toe iemand om de hoek kijkt.”
Eigen regelruimte
Anja Stunnenberg sluit zich volledig aan bij de benadering van mevrouw Emaus: “Wat u zo belangrijk vindt, vinden wij ook belangrijk. Wat je zelf kunt, moet je ook zelf doen. ‘Eigen regelruimte’ noemen we dat. Het is niet de bedoeling dat er steeds iemand over de vloer komt als dat niet nodig is. Wat wij willen is dat mensen die zelfstandig kunnen blijven wonen, dat zo lang mogelijk doen. Alleen voor die zaken waar ze hulp bij nodig hebben, springen wij bij. Dat verschilt per persoon. De een wil hulp bij het aankleden, een ander bij het innemen van medicijnen. We brengen dat dit jaar in de praktijk met een nieuwe woon- en zorgvorm, die we SamenThuus hebben gedoopt.”
Mevrouw Emaus voegt daaraan toe dat ze het contact met andere bewoners van Wittesweide ook plezierig vindt. “Ik ben gesteld op mijn vrijheid, maar heb intussen veel contact met mijn buren. Ook als ik naar het atrium ga – de centrale ruimte in Wittesweide – maak ik een praatje. Daarnaast komt mijn dochter elke week over uit Friesland en telefooneer ik regelmatig met mijn drie studerende kleindochters.”
Maar een kritische noot is er ook. “Toen ik hier net kwam wonen heb ik een paar keer een aanvaring gehad. Mensen klaagden er bijvoorbeeld over dat de zorg niet precies om half tien ’s ochtends kwam. Ik vind dat je dat zo niet kunt stellen. Het personeel doet zijn best en in de ochtend is het nu eenmaal druk. Misschien zijn ze hier een beetje verwend”, zegt ze met een glimlach.
“Je bent hier geen nummer. Iedereen mag erbij horen”
Siny Emaus
Typisch Achterhoekse organisatie
Anja Stunnenberg vraagt of mevrouw Emaus blij is met de zorgverleners van Markenheem. Het antwoord is helder: “Je bent hier geen nummer. Iedereen mag erbij horen.”
“U bedoelt misschien het noaberschap?”, merkt Anja Stunnenberg op. “Ja, we zijn ook een typisch Achterhoekse organisatie.”
Siny Emaus herkent dat, al is volgens haar nu toch niet alles beter dan vroeger, toen ze zelf in de zorg werkte. “Al die schermpjes… Vooral het jongere personeel maakt er continu gebruik van. Oudere medewerkers doen dat niet of houden dat buiten mijn zicht. Dat is wel een verschil.” En toch overheerst bij Siny Emaus het goede gevoel: “Zoals we het nu hebben geregeld, vind ik het fijn.”
Kortom, die eigen regelruimte is zo gek nog niet.
SamenThuus
Ouderen moeten langer op eigen benen staan. De meeste mensen wíllen ook zo lang als mogelijk zelfstandig of met beperkte hulp wonen. Het SamenThuus-concept, dat Markenheem heeft ontwikkeld, speelt hier maximaal op in. Het principe erachter is dat de mensen die ervoor kiezen, kunnen leven zoals zij dat willen. Ze voelen zich daarbij gesteund door de sociale binding met de mensen om hen heen en door de voorzieningen in hun woonomgeving. Samen met hen kijken we naar wat ze zelf kunnen met hulp van mensen in hun eigen netwerk. Als professionele zorg nodig is, dan leveren we die vanuit Markenheem. Daarbij zetten we digitale zorgmiddelen in waar dat gepast is.
Dit jaar maken de eerste mensen gebruik van SamenThuus. Samen met de gemeenten in onze regio, woningcorporaties en zelfzorgorganisaties zijn we in maart gestart met een pilotproject. Intussen hebben een projectontwikkelaar en de woningcorporatie in de gemeente Bronckhorst besloten om – op basis van de door Markenheem geleverde tekeningen voor het zorgconcept – de eerste specifieke woningen te bouwen.
“Wat u zo belangrijk vindt, vinden wij ook. Wat je zelf kunt, moet je ook zelf doen”
Anja Stunnenberg
