Een bijzonder voorbeeld van de impact van Samen Thuus is het verhaal van oom Han, een alleenstaande boer uit Zelhem die eind vorig jaar op vijfentachtigjarige leeftijd overleed. We hebben afgesproken met zijn nichtje Ina Schut, woonleefondersteuner Alda Hendriksen die hem onder meer verzorgde en bestuurder Anja Stunnenberg. Het is een emotioneel weerzien voor Ina en Alda. Ze maakten begin december 2024 beiden het overlijden van Han Schut van nabij mee en ontmoeten elkaar voor het eerst weer.
Mantelzorg samen opgepakt
“Mijn oom was de ongetrouwde broer van mijn vader en was als enige van een groot gezin overgebleven op de boerderij van zijn ouders in Zelhem”, begint Ina te vertellen. “Vanaf de zomer van 2024 ben ik begonnen met het oppakken van enkele huishoudelijke taken. Ik ging wekelijks langs en dan bespraken we veel, hield ik zijn hand vast of maakten we een autorit.” Ina benadrukt dat ze de mantelzorg voor haar oom niet alleen heeft gedragen: “Een achternichtje, haar ouders en mijn broers deden ook veel.” Ze vertelt hoe haar broer Christiaan alle praktische zaken jarenlang regelde: van nieuwe kleding, de APK van de auto tot de registratie van de schapen. “We deden het als familie echt samen.”
‘Hij wilde niet naar een hospice’
“Oom Han had levenslust”, vervolgt Ina liefdevol. “Zijn lichaam liet hem in de steek, maar geestelijk bleef hij goed. Naar een hospice wilde hij absoluut niet. Hij voelde een enorme verantwoordelijkheid naar zijn ouders toe om tot het eind als boer op de boerderij te blijven. Uiteindelijk is hij overleden in dezelfde kamer waar hij ter wereld kwam.” Ina vertelt dat haar oom Han stamceldonor is geweest voor haar inmiddels overleden vader. “Hoewel hij doodsbang was voor ziekenhuizen, heeft hij dat tóch voor mijn vader, die leukemie had, gedaan. Dat heeft onze band zeker versterkt.”
‘Meer tussen hemel en aarde’
De laatste dagen voor het overlijden waren intensief, maar ook heel mooi. “Toen mijn broer en ik de volgende ochtend om halftwaalf aankwamen, zijn wij samen met mijn andere broer en schoonzus, die er al de hele ochtend waren, aan het bed van oom Han gaan staan. Ik zei: ‘U mag gaan, u heeft goed voor de boerderij gezorgd.’ Toen de klok twaalf uur sloeg en de zon door het raam scheen, is hij overleden. Ik ben normaal heel nuchter, maar ook omdat oom Han een man van de klok was en zijn oudste zus diezelfde dag een paar uur na hem overleed, geloof ik sinds die dag dat er meer is tussen hemel en aarde”, zegt Ina terwijl ze een traan die over haar wang loopt wegveegt.
“Het is zeker niet vanzelfsprekend dat familie zo betrokken blijft, dus ik vind het heel mooi om te horen dat dat bij jullie wel zo is geweest”, zegt Anja medelevend. Ze vervolgt: “Niet iedereen wil of kan naar een verpleeghuis. Dankzij ons nieuwe zorgconcept Samen Thuus, dat we vorig jaar verder hebben uitgerold, kunnen mensen langer veilig en verantwoord thuis blijven wonen.”
De bestuurder van Markenheem legt uit dat ze ernaartoe willen dat mensen geclusterd gaan wonen. In Zelhem worden daarom ruim veertig Samen Thuus-woningen gerealiseerd. De bouw van de eerste woningen in de wijk start in de zomer van 2025, die voor Samen Thuus naar verwachting in 2026-2027. “Het worden een soort Begijnhofwoningen in een wijk met in totaal 130 huizen, waar gezonde en minder vitale ouderen én jongeren straks samenwonen.”
Praat vandaag over morgen
Anja vervolgt: “Er komen steeds meer ouderen. Mensen zouden eigenlijk eerder en dus ook jonger moeten nadenken over verhuizen, zodat ze kunnen aarden voordat ze echt hulp nodig hebben. Praat vandaag over morgen. Bejaardenhuizen bestaan niet meer. Wacht niet te lang met keuzes maken.” De bestuurder vertelt dat het concept Samen Thuus niet zonder mantelzorgers zoals Ina en haar familieleden kan. “Familie, vrienden, buren, de kerk, het hele sociale netwerk komt bij Samen Thuus kijken.” Anja legt uit dat doordat we allemaal vitaler ouder worden dan vroeger, mensen tot op hogere leeftijd actiever blijven, bijvoorbeeld door het verlenen van mantelzorg aan hun naasten of het doen van vrijwilligerswerk. “Alle studies laten zien dat je vooral in de laatste jaren veel zorg nodig hebt.”
‘Onze zorg is heel erg op maat’
Uiteraard ontvangen Samen Thuus-cliënten ook zorg van zorgprofessionals. In dit specifieke geval kwamen, naast de woonleefondersteuners, de collega’s van de wijkverpleging meerdere keren per dag langs. Alda: “Als woonleefondersteuner komen we bij verschillende cliënten thuis, soms wel meerdere keren per dag. In mijn rol doe ik een stap extra als dat nodig is en een stap terug als dat kan. We ondersteunen bij het huishouden, doen boodschappen en kijken mee. We vragen: wat zou u nog willen en kan uw familie erbij helpen? Onze zorg is maatwerk. Doordat je bij mensen thuis komt, zie je waar ze vroeger van hielden en kun je daarop inspelen. Wat ik mooi vond bij mijnheer Schut was dat, doordat de mantelzorgers zo betrokken waren, we het écht samen deden.”
Ina beaamt dit en sluit af met de woorden: “Het is heel fijn dat we de zorg voor onze oom met jullie hebben kunnen organiseren. Dit gun je iedereen.”
